Ιδέες να σπείρουν την ψευδαίσθηση στην παιδική ηλικία
Τα παιδιά αισθάνονται α ψευδαίσθηση φυσικό για το περιβάλλον που τις περιβάλλει. Αλλά ως γονείς, πρέπει να προσέξουμε προσεκτικά ότι αυτή η αναζήτηση της ευτυχίας δεν πνίγεται από μεταδοτική απαισιοδοξία. Επειδή και η αισιοδοξία και ο απαισιόδοξος έχουν μάθει.
Η αισιοδοξία προϋποθέτει συμπληρωματικά κίνητρα να σπείρουν ψευδαίσθηση με την ελπίδα επιτυχίας στην επίτευξη των στόχων. Αυτή η δύναμη να εξετάσει τις προκλήσεις έχει το άμεσο κοραλλιορικό του, στο οποίο ένα αισιόδοξο παιδί θα εξετάσει τα προβλήματα ως λόγο βελτίωσης και ακόμη και θα ενθαρρυνθεί να βρει προκλήσεις που δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσει, θα τους ενθουσιάσει.
Αντίθετα, η απαισιοδοξία συνεπάγεται έλλειψη εμπιστοσύνης στην επίτευξη των επιτευγμάτων. Προκειμένου να αποφευχθεί η αποτυχία, το απαισιόδοξο παιδί αποφεύγει επίσης να προσπαθεί να επιτύχει το στόχο. Έρχεται στο άκρο, αναμένει από τους ενήλικες να ενεργούν γι 'αυτόν και κάθε φορά που γίνεται πιο άνετα σε αυτή τη θέση.
Πώς μπορούν τα παιδιά να είναι αισιόδοξα και ελπιδοφόρα;
Όπως και σε όλες τις πτυχές της εκπαίδευσης, το παράδειγμα των γονέων είναι θεμελιώδες εδώ για να μάθουμε να ενθουσιάζουμε. Διάφορες έρευνες, όπως αυτή που διεξήγαγε ο καθηγητής Jones, αποδεικνύουν ότι οι αισιόδοξοι γονείς εφαρμόζουν ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που ευνοεί τη γενιά των αισιόδοξων παιδιών. Είναι γονείς που τιμωρούν λιγότερο και προσπαθούν περισσότερο στην εποπτεία και υποστήριξη και δημιουργούν μια ασφαλή προσκόλληση στα παιδιά.
Σε αυτή την έρευνα διαπιστώθηκε ότι υπήρχαν και άλλες καθοριστικές πτυχές που συνδέονται με την αισιοδοξία των γονέων, όπως οι απαραίτητες διαδικασίες κοινωνικοποίησης στο στάδιο των ενηλίκων. Έτσι, οι απαισιόδοξες μητέρες τείνουν να ενθαρρύνουν τα παιδιά τους να παίζουν παιχνίδια πασιέντζα, περιορίζοντας τις δυνατότητές τους για σχέσεις με άλλους ανήλικους, ωστόσο, οι αισιόδοξοι προώθησαν τη συμμετοχή σε κοινωνικά παιχνίδια.
Οι καθηγητές Orejudo και Teruel έχουν καθιερώσει την ανάγκη να εργαστούν ιδιαίτερα αισιόδοξοι στο στάδιο της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης. Από τις μελέτες τους, είναι σαφής η συσχέτιση μεταξύ επιτυχίας εν όψει αλλαγών και προβλημάτων και η ικανότητα ενεργοποίησης στόχων και πεποιθήσεων σχετικά με αυτούς τους στόχους. Τα παιδιά που είναι σε θέση να θέσουν στόχους και να αναπτύξουν ελπίδες για τα επιτεύγματα θα είναι πιο επιτυχημένα αύριο. Ταυτόχρονα, η δοκιμή και το σφάλμα θα τους ενθαρρύνουν να αυξήσουν τις πιθανότητές τους να αντιμετωπίσουν επιτυχώς παρόμοιες συνθήκες.
Κλειδιά για να σπείρουν ψευδαίσθηση στα παιδιά
1. Δημιουργήστε την αυτοεκτίμηση για να αντιμετωπίσετε προκλήσεις με σιγουριά. Μια σταθερή αυτοεκτίμηση, καλά σφυρηλατημένη στην παιδική ηλικία, δημιουργεί αρκετή εμπιστοσύνη στον εαυτό της να αντιμετωπίσει και να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε πρόκληση ή περίπλοκη κατάσταση με ψευδαίσθηση. Από την άλλη πλευρά, μια χαμηλή αυτοεκτίμηση θα δημιουργήσει φόβους ή φόβους που θα εμποδίσουν κάθε προσπάθεια να ξεπεραστούν ή να αγωνιστούν προς τα εμπρός.
2. Μεταφέρετε στα παιδιά την αίσθηση της άνευ όρων υποστήριξης. Τα παιδιά πρέπει να αισθάνονται ότι υποστηρίζονται από τους γονείς τους και αυτή η εμπιστοσύνη θα δημιουργήσει το αίσθημα της εμπιστοσύνης τους σε κάθε νέα πρόκληση. Στην παιδική ηλικία δεν έχει σημασία τόσο για την επίτευξη του στόχου όσο και για το γεγονός του Haberto που προσπάθησε και για την προσπάθεια που έχει αναπτυχθεί για να επιτευχθεί αυτό.
3. Ενθαρρύνετέ τους να μην φοβούνται την αποτυχία και να εκτιμούν την εμπειρία. Εμείς οι γονείς πρέπει να μεταφέρουμε στα παιδιά την ιδέα ότι μερικές φορές τα πράγματα δεν επιτυγχάνονται για πρώτη φορά και ότι πρέπει να συνεχίσετε να προσπαθείτε. Αυτή η ιδέα θα μειώσει σημαντικά τον φόβο των κλασμάτων και θα αποφύγει τις απογοητεύσεις, ωστόσο, πάντα θα φιλοξενήσει την ψευδαίσθηση και την ελπίδα να την επιτύχει.
Μαρία Σολάνο